Τρόπος καταγραφής προσθέτων τροφίμων Ε στις ετικέτες.

Μπορεί να δούμε σε μια ετικέτα την επισήμανση: Ενισχυτικό Γεύσης: Γλουταμινικό μονο - νάτριο. Ο προσδιορισμός ΄΄ενισχυτικό γεύσης΄΄ είναι υποχρεωτικός; Για ποια συστατικά τροφίμων θα πρέπει να προηγείται αναφορά της κατηγορίας τους στην ετικέτα; Η απάντηση δίνεται από την οδηγία 2000/13 και είναι τα πρόσθετα. Στην εν λόγω οδηγία και στο παράρτημα ΙΙ αποτυπώνονται ποιες οι κατηγορίες συστατικών που θα πρέπει να αναφέρονται υποχρεωτικά με την συνοδεία του ονόματος της κατηγορίας τους συνοδευόμενο από το ειδικό τους όνομα ή τον αριθμό Ε. Αυτός ο κατάλογος είναι:

Χρωστική, Συντηρητικό, Αντιοξειδωτικό, Γαλακτωματοποιητής, Πυκνωτικό μέσο, Πηκτωματοποιητής, Σταθεροποιητής, Ενισχυτικό γεύσης, Μέσο οξίνισης, Διορθωτικό οξύτητας, Αντισυσσωματωτικό, Τροποποιημένο άμυλο, Γλυκαντικό, Διογκωτικό ζύμης, Αντιαφριστικό, Υλικό επικάλυψης, Άλατα τήξεως, Βελτιωτικό αλεύρων, Σκληρυντικό, Υγροσκοπικό μέσο, Διογκωτικό, Προωστικό αέριο

Η χρήση πολυολών συνοδεύεται και με επιπρόσθετες πληροφορίες στην συσκευασία.

Οι πολυόλες είναι γλυκαντικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα στην βιομηχανία τροφίμων. Πρόκειται για μια ομάδα υδατανθράκων χαμηλής απορρόφησης από τον ανθρώπινο οργανισμό.  Δεν επηρεάζουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, όσο τα φυσικά σάκχαρα των τροφών και αφετέρου έχουν χαμηλότερη θερμιδική απόδοση από αυτά (2,4 θερμίδες έναντι 4 θερμίδων ανά γραμμάριο που έχει η ζάχαρη). Οι πολυόλες (ή σακχαροαλκοόλες) έχουν χαρακτηριστεί ως απολύτως ασφαλείς ουσίες. Η μόνη "παρενέργεια" που μπορεί να προκύψει από την κατανάλωση τέτοιων ουσιών, είναι η υπακτική δράση και αυτό συμβαίνει σε πολύ μεγάλες ποσότητες κατανάλωσης. Η προειδοποίηση αυτή της παρενέργειας μπορεί να αποτελέσει επιπρόσθετη επισήμανση στην συσκευασία των τροφίμων που περιέχουν πολυόλες. Μια τέτοια επισήμανση θα ήταν 

"ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΥΠΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ. EXCESSIVE CONSUMPTION MAY HAVE A LAXATIVE EFFECT.''

Δύο από τις πιο δημοφιλείς πολυόλες που συναντάμε στα τρόφιμα είναι η ξυλιτόλη (βλέπε εικόνα) και η μαλτιτόλη, με γλυκαντική ισχύ όμοια με τη ζάχαρη.

Μέλι στα μικρά παιδιά και Αλλαντίαση. Επισήμανση στην ετικέτα.

Παρότι το μέλι είναι θρεπτικό και υγιεινό υπάρχει μια διελκυστίνδα για το εάν θα πρέπει να δίνεται σε παιδιά κάτω του ενός έτους. Ο λόγος είναι ο κίνδυνος αλλαντίασης (botulism) του νεογέννητου. Η αλλαντίαση είναι τροφοδηλητηρίαση που προκαλείται από το σπορογόνο κλωστρίδιο Clostridium botulinum με την τοξίνη αλλαντίνη που παράγει (botulinum toxin). Η αλλαντίνη είναι έντονα νευροτοξική. Η νόσος είναι σοβαρή και συχνά για τα μικρά παιδιά θανατηφόρος. Θανατηφόρο περιστατικό είχαμε πριν μερικά χρόνια στην Πάτρα. Στις ΗΠΑ τα προϊόντα μελιού σημαίνονται με την εν λόγω επιπρόσθετη πληροφορία. Το λεκτικό μπορεί να είναι: 

''Do not feed to infants under 1 year old.''

Συζήτηση γίνεται για το εάν θα πρέπει η επισήμανση αυτή να γίνεται και στα προϊόντα που περιέχουν ως συστατικό μέλι (ροφήματα, μπισκότα, κτλ). 

Η εξέλιξη της αλλαντίασης μπορεί να είναι σοβαρή ιδίως εάν δεν αναγνωριστεί έγκαιρα. Ένα παιδί κάτω του ενός έτους και κυρίως στους πρώτους 6 μήνες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και η βλάβες αφορούν το νευρικό σύστημα. Ο εντοπισμός του προβλήματος πρέπει να γίνεται από τους γονείς ή τους τροφούς με συμπεριφορικά και μακροσκοπικά κριτήρια. Υποψιασμένοι γονείς παρατηρούν τυχόν αλλαγές συμπεριφοράς. Από τα πρώτα συμπτώματα στα παιδιά είναι η μυική ατονία, η οποία διαπιστώνεται με το κλάμα των παιδιών να είναι πιο ''άνευρο'' κι αδύναμο απ' ότι συνήθως, δεν μπορούν να φάνε κι εμφανίζουν αστάθεια κι αδυναμία ελέγχου κορμού και άκρων. Επιπλέον εμφανίζουν υπνηλία και συχνά πέφτουν σε λήθαργους. Απαιτείται άμεση συμβουλή γιατρού και πιθανά νοσηλεία. 


Εάν σας ενδιαφέρει διαβάστε και το www.melissokomos.gr/04012.html 

Χρωστικές τροφίμων και επιπρόσθετες πληροφορίες για τα παιδιά

Υπάρχει μια σειρά από χρωστικές τροφίμων που η χρήση τους έχει σχετιστεί με παρενέργειες σε κάποια παιδιά που τις καταναλώνουν. Έχει παρατηρηθεί υπερκινητικότητα, αυπνία, αδυναμία συγκέντρωσης, κ.ά. Η παραπάνω παρατηρήσεις γέννησαν την ανάγκη για ενημέρωση των καταναλωτών για τις πιθανές συνέπειες μέσω της επισήμανσης των τροφίμων. Υπάρχει στον Κανονισμό 1333/2008 και στο Παράρτημα V ρητή αναφορά πως τα τρόφιμα που περιέχουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες χρωστικές τροφίμων Κίτρινο Sunset (Ε110), Κίτρινο Κινολίνης (Ε104), Καρμοισίνη (Ε122), Ερυθρό Allura (Ε129), Τατραζίνη (Ε102) και Πονσώ 4R (E124), θα πρέπει η επισήμανσή τους να περιλαμβάνει επιπρόσθετη πληροφορία με την παρακάτω μορφή:

''Ονομασία ή αριθμός Ε της χρωστικής(-ων)'': μπορεί να έχει επιβλαβή συνέπεια στην δραστηριότητα και προσοχή στα παιδιά.

Εξαίρεση στην παραπάνω υποχρέωση επισήμανσης αποτελούν α. τα τρόφιμα που οι εν λόγω χρωστικές χρησιμοποιήθηκαν για υγειονομικά ή άλλα υποχρεωτικά σήματα και σφραγίδες σε προϊόντα κρέατος, β. τα αβγά στα οποία έγινε εφαρμογή με διακοσμητικές βαφές για χρώση των κελύφων και περιέχουν τις εν λόγω χρωστικές και γ. ποτά που περιέχουν περισσότερο από 1,2% κατ'όγκο οινόπνευμα.

Μπορείτε να μελετήστε τον εν λόγω Κανονισμό στο http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:354:0016:0033:EL:PDF